شعرای عجیب دفترای شعر پیشینم!
به لطف اتاق تکونی عید و گرفتگی صدا و یه نمه سرماخوردگی امروز به سادگی تمام زاویرا پیجونده شد!
برای همین،کلهم اجمعین محتویات کمد و کشو و کتابخونه ام رو ریخته بودم بیرون و بعده مدتها مشغول گردگیری بودم که به دفترای شعر سالای پیشم برخوردم.عجب چیزایی بودن!واقعا میشه به عنوان عجایب هفت گانه روشون حساب کرد.تمامشون پر بود از متنای ادبی و جملات قصار و شعرای عاشقانه!چیزایی که به ظاهر خودم نوشته بودم،ولی به جان خودم اون من نبودم!
دوز عاشقیشون انقدر بالا بود که به خودم مشکوک شدم و سیا ساکتی وار گفتم:نکنه عاشق بودم حالیم نیست؟!توی متنا توصیف نگاه ها و لبخندهایی رو کرده بودم که واقعا نمیدونم متعلق به کی بود! من اصلا نمیفهمم چه طور اون جمله ها رو نوشتم،جمله هایی که درکشون نمیکنم و در فهمشون مشکل دارم!
یادمه وقتی سوم دبستان بودم دوستم گفت که یه شعری تو دفتر خاطرات خواهرش خونده و فقط اولش رو یادش میاد: وصیت میکنم وقتی که مردم/مرا در شهر عشق تنها نگذاری/اون این رو گفت و ما بقیش رو من از ذهن خودم گفتم،امروز این شعر رو پیدا کردم و به این نتیجه رسیدم که از همون بچگی خورده شیشه داشتم!:D
((وصیت میکنم وقتی که مردم
مرا در شهر عشق تنها نگذاری))
در شهر عاشقان باشی و باشم
گر کلبه سوزد و تنها تو باشی
ریزی اشک و کلبه را خاموش سازی
هر چند نگفتم اشک عشق است
هر چند نگفتم گریه عشق است
اما بدان تا اشک نریزی
عشق در آغوشت نگیرد
کلبه عشق را ما ساختیم و خواهیم ساخت
و آن را با اشک جاوید نگه خواهیم داشت
دو تا متن از سال 85:
میروی و من رفتنت را با بند بند وجودم،
به تقدس تمام لحظات با تو ودنم تماشا میکنم.
پای راست جلو...پای چپ عقب....تکرار مکررات.
خوب من!
رفتنت را مثل آمدنت دوست دارم،
نبودنت را عین بودنت می پرستم.
چرا که میدانم؛
تو را تنها دل دلیل است.
میخواهم همه چیز را تمام کنم.
میخواهم سر تمام خطهایم نقطه بگذارم.
میخواهم به داستان زندگی ام پایان را نوید دهم.
میخواهم ماهی های قرمز دریای احساس را به تنگ بیندازم.
میخواهم دنیا را پاییز کنم....
میخواهم،اما نمیتوانم!
بهار من!
هرگاه چشمهایت به من لبخند میزنند،از اعماق وجودم زندگی را میخواهم.
و تو را دارم و دگر چه میخواهم؟!
از یابنده تقاضا میشود در صورت یافتن "بهار من" و "خوب من" و "زندگی من" او را به این وبلاگ معرفی کند و لطفا در امانت خیانت نفرماید!
عادت ندارم از آیکون استفاده کنم،اما گذاشتم که متوجه بشید به جان خودم شوخی کردم!ضمناً لطفاً به بنده مشکوک هم نشید!